Τον Δεκέμβριο του 1985, η Ουνέσκο εντάσσει εννέα εκκλησίες της περιοχής του Τροόδους στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς με το σκεπτικό ότι οι τοιχογραφίες τους συνιστούν εξαίρετη μαρτυρία για τον βυζαντινό πολιτισμό και τις στενές σχέσεις με τη ζωγραφική της Δυτικής Ευρώπης. Οι εκκλησίες είναι:
– η Παναγία της Ασίνου, κοντά στο Νικητάρι,
– ο Άγιος Νικόλαος της Στέγης, κοντά στην Κακοπετριά,
– οι εκκλησίες της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή στον Καλαπαναγιώτη,
– η Παναγία του Μουτουλλά στον Μουτουλλά,
– ο Αρχάγγελος στον Πεδουλά,
– ο Σταυρός στο Πελένδρι,
– η Παναγία του Άρακα στα Λαγουδερά,
– η Παναγία της Ποδίθου στη Γαλάτα και
– ο Σταυρός του Αγιασμάτι κοντά στην Πλατανιστάσα.
Αναλυτικά περιγράφονται οι τοιχογραφίες τεσσάρων ναών:
Το εικονογραφικό σύνολο της Παναγίας του Άρακα ( 1192), εξαίρετο δείγμα της υστεροκομνήνειας περιόδου, υπερέχει από τις αντίστοιχες τοιχογραφίες των Αγίων Αναργύρων στην Καστοριά και του Αγίου Γεωργίου στο Κουρπίνοβο της Γιουγκοσλαβίας.
Οι τοιχογραφίες της Παναγίας του Μουτουλλά διακρίνονται σε δύο ομάδες. Οι παλαιότερες είναι του 1280 ενώ οι νεότερες, που ανήκουν τεχνοτροπικά στη Μακεδονική Σχολή, του 14ου-5ου αιώνα. Ο ζωγράφος του 1280 χαρακτηρίζεται από απλότητα, γραμμικότητα και επιπεδομορφία. Οι πολυπρόσωπες σκηνές του συγγενεύουν με τοιχογραφίες του 11ου και 12ου αιώνα από την Καππαδοκία, άλλα στοιχεία όμως θυμίζουν σταυροφοριακές εικόνες του Σινά και εικονογραφικά σύνολα της Ν. Ιταλίας.
Ο ναός του Σταυρού του Αγιασμάτι εικονογραφήθηκε στα τέλη του 15ου ή στις αρχές του 16ου αιώνα από τον Φίλιππο Γουλ. Στις συνθέσεις του ζωγράφου που προδίδουν απλότητα και λαϊκότητα ανιχνεύονται επιδράσεις από δυτικές μικρογραφίες του Μεσαίωνα αλλά και ομοιότητες με τη Μακεδονική Σχολή.
Οι τοιχογραφίες της Παναγίας Ποδίθου είναι από τις ωραιότερες της Κύπρου του 16ου αιώνα με δυτική επίδραση, εμφανή κυρίως στην τεχνοτροπία και στα χρώματα, ενώ η εικονογραφία παραμένει σε μεγάλο βαθμό βυζαντινή.