Ο συγγραφέας εικονογραφεί με συγκεκριμένα παραδείγματα τα βασικά προβλήματα που θέτει η αποκατάσταση ιστορικών κτιρίων της Αθήνας. Θεμελιώδης θέση των αρχιτεκτόνων είναι ότι τα παραδοσιακά κτίρια δεν είναι «αντικείμενα» ή σκηνογραφικά ευρήματα αλλά αποτελούν «δοχεία ζωής», διαθέτουν δηλαδή μια κάτοψη, έναν εσωτερικό χώρο άρρηκτα συνδεδεμένο με την όψη τους. Όπως το έθεσε ο Cesare Brandi, ιστορικός και φιλόσοφος των αποκαταστάσεων, στόχος της επέμβασης είναι η αποκατάσταση «της δυναμικής συνολικότητας» ενός αρχιτεκτονήματος. Συμβατή με την άποψη του ΥΠΠΕ που θεωρεί «διατηρητέο μνημείο» μόνον τις όψεις του κτιρίου, ήταν η επέμβαση της Εθνικής Τράπεζας στο κτίριο του πρώην ξενοδοχείου Εξέλσιορ στην Ομόνοια. Στο κτίριο Βούρου στην οδό Σταδίου, κραυγαλέο παράδειγμα προς αποφυγή, το ισόγειο αλλοιώθηκε πλήρως χάνοντας τη σχέση του με τη μορφολογία του ορόφου. Στην Τράπεζα Κεντρικής Ελλάδος, στη γωνία των οδών Σταδίου και Εμμ. Μπενάκη, τα κουφώματα αντικαταστάθηκαν από σκουρόχρωμους υαλοπίνακες και εφαρμόστηκε μια πολυχρωμία, ανύπαρκτη στην πρωτότυπη μορφή, που διέσπασε τον μορφολογικό χαρακτήρα του κτιρίου. Παράδειγμα προς αποφυγή αποτελεί και το Εμπορικό Κέντρο της Πλάκας, παρά την έγκριση των επεμβάσεων από τα αρμόδια υπουργεία. Ψευδαίσθηση ιστορικής μνήμης προσφέρει στο διαβάτη το ισόγειο υποκατάστημα τραπέζης στην οδό Φιλελλήνων 46, όπου υψωνόταν το Μέγαρο Κοσδώνη, έργο του Τσίλερ (1894). Στο ισόγειο κάτω από το άμορφο σύγχρονο κτίριο προστέθηκαν οι μαρμάρινοι νεοκλασικοί κίονες που ανήκαν στον πρώτο όροφο του Μεγάρου σχηματίζοντας χονδροειδή αρχιτεκτονική ανορθογραφία. Αντίθετα, στην Τράπεζα Εργασίας της οδού Μητροπόλεως είναι φανερή η προσπάθεια μιας μετρημένης επέμβασης.
Επεμβάσεις στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της Aθήνας
24 Jun 2011
by Archaeology Newsroom
- A
- A
- A