Στο άρθρο, που αποτελεί σταχυολόγηση από εκτεταμένη, ομότιτλη μελέτη, ο συγγραφέας επισημαίνει τη σημασία της βυζαντινής κεραμικής της κυρίως Ελλάδας: Κόρινθος, Αθήνα, Σπάρτη, Θεσσαλονίκη, Θήβα κ.α. Μαζί με τη λοιπή βυζαντινή και την ισπανοαραβική, λέει, είναι οι πρόδρομοι της νεότερης ευρωπαϊκής κεραμικής. Και όμως παραμένει ανεξερεύνητη, σχεδόν άγνωστη. Σε παράρτημα δημοσιεύει 24 κεραμικά από τη Θήβα, την Κόρινθο και τη Σικυώνα, που φυλάσσονται στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών. Τα περισσότερα είναι θραύσματα μικρών διαστάσεων, δίνουν όμως πληροφορίες για την ύλη, το υάλωμα και το σχήμα του αγγείου. Ο χρόνος κατασκευής αναγκαστικά καθορίζεται από τη χρονολόγηση όμοιων αγγείων. Τα πολλά ερωτηματικά υποδεικνύουν τις ερευνητικές κατευθύνσεις που θα αναδείξουν τη μεσαιωνική κεραμική της κυρίως Ελλάδας.