Tο άρθρο αυτό αποτελεί έναν «οδηγό επιβίωσης» για τον συντηρητή αρχαιοτήτων που λαμβάνει μέρος σε αρχαιολογικά προγράμματα εκτός έδρας. Οι προκλήσεις που εμφανίζονται είναι η έλλειψη ενημέρωσης πάνω στο ποιες εργασίες αναλαμβάνει, η επικοινωνία με τον υπεύθυνο και των υπολοίπων μελών του προγράμματος καθώς και τη συχνή δράση του ως μονάδας.. Βάση της εμπειρίας του συγγραφέα καθώς και άλλων ατόμων που έχουν εργαστεί σε ανασκαφικά προγράμματα, παρουσιάζονται κάποιες προετοιμασίες που είναι ωφέλιμες να γίνουν, αρκετό καιρό πριν, σε εργασιακό όσο και προσωπικό επίπεδο. Η θεωρία εφαρμόζεται στην πράξη. Με τη βοήθεια παραδειγμάτων και φωτογραφικού υλικού, το κείμενο προσπαθεί να δώσει μιαν άλλη, κοντινότερη εικόνα στον αναγνώστη, είτε αυτός έχει ανασκαφική εμπειρία, είτε όχι.