Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Καρδαμύλη με το λιμάνι της είναι το εμπορικό και διακομιστικό κέντρο της μεσσηνιακής Μάνης. Το 1932 χτίζεται κοντά στο λιμάνι από ντόπιους τεχνίτες ένα ελαιουργείο, σαπουνοποιείο και πυρηνοελαιουργείο, που κάλυπτε και τις ανάγκες ηλεκτροδότησης του χωριού. Από τους λόγους που οδήγησαν στην εγκατάλειψή του το 1968, σημαντικότεροι ήταν η συγκέντρωση παρόμοιων δραστηριοτήτων στην Καλαμάτα, η εγκατάλειψη των αγροτικών ασχολιών στην περιοχή και η μετατροπή της Καρδαμύλης σε τουριστικό οικισμό. Καθώς το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο έχει μια μοναδική σχέση με το τοπίο, αναρωτιέται κανείς τι το εμποδίζει να ανακτήσει τη λειτουργικότητά του αλλάζοντας χρήση, εμπλουτίζοντας έτσι την κοινωνική και πολιτισμική φυσιογνωμία της περιοχής.