Οι ορδές των Τούρκων που ξεχύθηκαν μετά την Άλωση προς τη Δύση κατέστρεψαν την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Μέτσοβο όχι όμως και το πλούσιο μοναστήρι του. Σε μαρτυρία του 1650, το μοναστήρι εμφανίζεται οικονομικά ενεργό καλύπτοντας μάλιστα το μισθό του δασκάλου στο Μέτσοβο. Το 1700 η εκκλησία ξανακτίζεται. Από το 1925 όμως το μοναστήρι εγκαταλείπεται και οι ταξιδιώτες μετατρέπουν την εκκλησία σε χάνι και στάβλο. Το 1960, με δαπάνη του Ιδρύματος Τοσίτσα, η πρώτη αναστήλωση του μοναστηριού το έσωσε από την κατάρρευση. Τον Οκτώβριο του 1984, με πρωτοβουλία του Ευάγγελου Αβέρωφ, άρχισε η δεύτερη αναστήλωση. Το επείγον ήταν να απομονωθεί η υγρασία που διαπότιζε τον τοίχο της εκκλησίας καθώς αυτός, λόγω της κλίσης του εδάφους, έμπαινε 2,50 μ. μέσα στο έδαφος. Στη συνέχεια άρχισε η στερέωση των τοιχογραφιών στις οποίες διακρίνεται το χέρι τριών ζωγράφων. Η ζωγραφική του Ευστάθιου είναι καθαρά βυζαντινή, λιτή και αυστηρή. Ο δεύτερος ζωγράφος είχε πιθανόν μαθητεύσει στο Άγιο Όρος και ο τρίτος είχε γνώσεις ιστορίας αλλά και αρχιτεκτονικής. Τα πλούσια ενδύματα που ζωγράφισε δηλώνουν ιταλική επίδραση αλλά και στοιχεία της μικρογραφικής τέχνης του Θεόδωρου Πουλάκη. Αξιοπερίεργη είναι η παρουσία δύο Παντοκρατόρων στο ναό. Το 1984 βρέθηκαν σε κρύπτη τρεις καμβάδες σχετικοί με την ιστορία του μοναστηριού.
Το μοναστήρι του Aγίου Nικολάου στο Μέτσοβο
25 Jun 2011
by Archaeology Newsroom
- A
- A
- A