Το παρόν άρθρο αποτελεί συνέχεια προηγούμενου που είχε θέμα την προσπάθεια των πρωταγωνιστών της δημιουργίας της μετεπαναστατικής Αθήνας να εφαρμόσουν τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αντιλήψεις περί αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, προθέσεις που όμως προσέκρουσαν στην έλλειψη των αναγκαίων δημοσίων γαιών. Τα ίδια ζητήματα προέκυψαν και μετά την άνοδο στο θρόνο του Γεωργίου Α΄, παρά τη συνεχή βελτίωση της ελληνικής πραγματικότητας. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα κοινά σημεία που συνδέουν τις περιόδους βασιλείας του Όθωνα και του Γεωργίου Α΄ ως προς τους λόγους της χωροθέτησης των δημοσίων κτηρίων της Αθήνας σε συγκεκριμένα σημεία είναι το ζήτημα των σχετικών οικοπέδων. Και αυτό γιατί, παρά τη διαφοροποίηση πολλών άλλων παραγόντων στη διαδικασία οικοδόμησης των κτηρίων δημόσιας χρήσης στην ελληνική πρωτεύουσα μετά την άνοδο στο θρόνο του Γεωργίου Α΄, ο παράγοντας οικόπεδο διατήρησε σχεδόν αμετάβλητη τη σημασία που είχε τον καιρό της οθωνικής βασιλείας.