Το σπίτι Τούρκου που με τον περιβάλλοντα χώρο του είχε αγοράσει ο Πανούτσος Νοταράς, το μεταπώλησε προκειμένου να μετατραπεί σε Κυβερνείον ή «Παλάτιον της Κυβερνήσεως». Οι εργασίες διαμόρφωσης του κτιρίου με αρχιτέκτονα τον ιταλό Πασκουάλε Ιππολίτι ολοκληρώθηκαν μέσα στο 1829. Η δαπάνη για το κτίριο ήταν μικρή και η επίπλωσή του απέριττη. Μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, στο κτίριο αυτό έγινε το δημόσιο προσκύνημα στη σορό του και αυτό υπήρξε έδρα του διαδόχου και αδελφού του Αυγουστίνου. Χρησιμοποιήθηκε ως ανάκτορο από τον Όθωνα ακόμη και μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα. Στη συνέχεια, και ως το 1929 οπότε κάηκε από πυρκαγιά, στέγασε τη Νομαρχία. Αμέσως άρχισε μια έντονη ανταλλαγή επιχειρημάτων υπέρ ή κατά της ανακατασκευής του κτιρίου. Αν και το «οικόπεδο» κηρύχτηκε διατηρητέο ιστορικό μνημείο, ο χώρος ανεμπόδιστα μετατράπηκε σε πάρκο. Το 1978, μια νέα απόπειρα προώθησης της ιδέας περί ανακατασκευής προσέκρουσε, φαίνεται, στις αντιδράσεις των περιοίκων.