Ο γιος του Πελασγού Τήμενος ίδρυσε στη Στύμφαλο για την Ήρα τρία ιερά: στην Ήρα παρθένο, στην Ήρα τελεία και στην Ήρα χήρα. Η τελευταία προσωνυμία της, γνωστή μόνο τοπικά, δηλώνει τη στερημένη από άντρα γυναίκα. Στο επίκεντρο της λατρείας της Ήρας, που διαπιστώνεται ήδη στις πινακίδες της Γραμμικής Β από την Πύλο, βρίσκεται ο «ιερός γάμος» της με τον Δία στη Σάμο. Σε θαλάσσιο λουτρό υποβάλλεται το λατρευτικό ξόανο της Ήρας στα Τόναια της Σάμου, που φαίνεται πως ακολουθούσαν τα Ηραία, τον ετήσιο εορτασμό του «ιερού γάμου». Πίσω από τον εορτασμό, διαφαίνονται οι διαβατήριες τελετές για κορίτσια στο κατώφλι της παντρειάς. Πολλές ενδείξεις στοιχειοθετούν ότι η Ήρα λατρευόταν και ως Παρθένος, δηλαδή ως κόρη που δεν έχει ακόμη γεννήσει. Τα κορίτσια πριν από το γάμο προσφέρουν θυσίες, τα προτέλεια, στην Ήρα Τελεία και τον Δία Τέλειο. Παρθένος και νύφη, αλλά όχι ακόμη μητέρα, η Ήρα λούζεται κάθε χρόνο στην πηγή Κάναθο της Αργολίδας για να συνδεθεί με τη γονιμότητα και τη μητρότητα. Στις Πλαταιές, στα Δαίδαλα, που καταλήγουν σε μεγάλη πυρά στην κορυφή του Κιθαιρώνα, γιορτάζονται η τελετή του «ιερού γάμου» και το νυφικό καθαρτήριο λουτρό. Στην Ολυμπία, όπου στο άδυτο του ναού της Ήρας έλαμπε το χρυσελεφάντινο σύνταγμα του ζευγαριού φιλοτεχνημένο από τον Πολύκλειτο, η μεγάλη πρωτοχρονιάτικη γιορτή των Ηραίων, το μήνα Παρθενιώνα, επικεντρωνόταν σε αγώνα δρόμου των παρθένων. Απόγονοι των Ηραίων, οι ολυμπιακοί αγώνες της κλασικής εποχής απαγόρευαν αυστηρά την παρουσία παντρεμένων γυναικών με εξαίρεση την ιέρεια της Δήμητρας Χαμύνης. Η ιέρεια υποκαθιστά τις παντρεμένες γυναίκες που σύμφωνα με το μύθο ίδρυσαν τα Ηραία, γυναίκες έμπειρες σαν αυτές που καθοδηγούν τα κορίτσια στις τελετές μύησης.