Υπό την αιγίδα του Σουηδικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, πραγματοποιήθηκε στην Αργολίδα κατά τα έτη 1988-1990 «επιφανειακή αρχαιολογική έρευνα στις περιοχές Μπερμπάτι και Λίμνες». Αντικείμενο της έρευνας ήταν η διαχρονική κατοίκηση και χρήση του τόπου από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Τα πρώτα ίχνη ανθρώπων μας γυρνούν 50.000 χρόνια πίσω. Στα μέσα της παλαιολιθικής εποχής υπήρχε ήδη ζωή στο φαράγγι της Κλεισούρας, όπου εντοπίστηκαν οικισμοί της μεσολιθικής εποχής και χιλιάδες εργαλεία από πυριτόλιθο. Από τα μέσα της νεολιθικής εποχής, περί το 5000 π.Χ., η εικόνα του οικιστικού μοντέλου στην περιοχή γίνεται πιο συνεκτική. Στις επόμενες επτά χιλιετίες το οικιστικό μοντέλο διαδοχικά επεκτείνεται και συρρικνώνεται. Στα τέλη της τρίτης χιλιετίας, στην κοιλάδα του Μπερμπατιού η ανθρώπινη παρουσία διακόπτεται επί πεντακόσια χρόνια εξαιτίας μιας καταστροφικής διάβρωσης του εδάφους.
H έρευνα συνέλεξε σημαντικές πληροφορίες για την επικοινωνία και τις μετακινήσεις των ανθρώπων στη βορειοανατολική Πελοπόννησο. Πολλοί από τους αρχαίους δρόμους είναι σε χρήση και σήμερα. Η αρχαία Κοντοπορεία, που χρονολογείται στα κλασικά χρόνια ή στον 4ο – 3ο αιώνα π.Χ., ανάλογα με την έννοια που δίνουμε στο πρώτο συνθετικό του ονόματος, είναι είτε «ο κοντινότερος δρόμος» ή «δρόμος αδιάβατος χωρίς μπαστούνι». Κάπως αόριστες είναι οι μαρτυρίες του Πολύβιου και του Αθήναιου στις οποίες στηρίζονται δύο εκδοχές ταύτισης της διαδρομής. Η συγγραφέας υποστηρίζει μια τρίτη εκδοχή, ότι η σύγχρονη Κοντοπορεία απλά ακολουθεί την αρχαία Κοντοπορεία. Η σύγχρονη Κοντοπορεία που, από τη Φραγκοκρατία και μετά, ένωσε την Αργολίδα και την Κορινθία ήταν ο κοντινότερος δρόμος μεταξύ Άργους και Κορίνθου.