Δημοσιεύεται τμήμα της ανακοίνωσης του συγγραφέα στο συνέδριο του ελληνικού τμήματος του ICOMOS «Νέες πόλεις πάνω σε παλιές – το παράδειγμα της Άρτας». Θεωρώντας την προσφυγή στη νομολογία «κλειδί» σε θέματα πολιτισμικής κληρονομιάς, ο συγγραφέας ανατρέχει σε αυτή προκειμένου να διακρίνει εννοιολογικά τους αρχαιολογικούς τόπους από τους αρχαιολογικούς χώρους. Αφού διευκρινιστεί ότι η σχέση τόπου προς χώρο είναι σχέση όλου προς μέρος, ο συγγραφέας θέτει και άλλα ερωτήματα: ποιος είναι αρμόδιος να χαρακτηρίσει τόπους και χώρους ως «αρχαιολογικούς», πότε απαγορεύεται και πότε όχι η εκτέλεση έργων σε αρχαιολογικούς χώρους ή, δεδομένης της άγριας οικοπεδοποίησης της γης, τι μέριμνα έχει λάβει ο νομοθέτης για την εναρμόνιση των Υπουργείων Πολιτισμού και Χωροταξίας;