Στο άρθρο αυτό εστιάζουμε στην εικονογράφηση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας του δημοτικού σχολείου και ερευνούμε εάν διαμορφώνουν στάσεις και δημιουργούν κίνητρα για το πλησίασμα των πολιτιστικών αγαθών που εκτίθενται στα μουσεία.
Η παιδαγωγική αρχή που ακολουθείται στο εικονογραφικό πρόγραμμα των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας, υποστηρίζει ότι η εικονογράφηση, εκτός από αισθητικά ενδιαφέρουσα, διευρύνει μαθησιακά και να εμπλουτίζει το θέμα που διδάσκεται με σκοπό οι μαθητές να μάθουν, να συνδυάσουν ήδη αποκτημένες γνώσεις, να αναρωτηθούν, να κατηγοριοποιήσουν, να συγκρίνουν, να βγάλουν συμπεράσματα.
Οι παραπάνω μαθησιακοί στόχοι εξυπηρετούνται από εκπαιδευτικές στρατηγικές οι οποίες εμπλέκουν στο μάθημα την ανάγνωση των εικόνων από τους μαθητές. Οι εικόνες κάθε κεφαλαίου αποτελούν από μόνες τους διδακτικές μονάδες και λειτουργούν στη συγκεκριμένη περίπτωση ως μεσάζοντες μεταξύ των μαθητών και των μουσειακών/ιστορικών τεκμηρίων βοηθώντας έτσι να χτιστεί μια γόνιμη σχέση των παιδιών με το παρελθόν. Πρόκειται για μια ενεργητική μέθοδο προσέγγισης προς τα πολιτισμικά αντικείμενα, μέσω της οποίας αναπτύσσονται ποικίλες δεξιότητες.