Χτισμένες γύρω στο 200 μ.Χ. στην άκρη της πόλης και πλάι στα ιερά των Μακεδόνων, οι μεγάλες θέρμες του Δίου πρόσφεραν στον πολίτη των αυτοκρατορικών χρόνων ένα πολυτελές και άνετο περιβάλλον για συζήτηση και συναναστροφή. Το συγκρότημα απλώνεται γύρω από μια ευρύχωρη αυλή που περιβάλλουν μια σειρά καταστημάτων και εργαστηρίων, δημόσιες τουαλέτες και ένα μικρό θεατρικό κτίσμα, χώροι αναψυχής και λατρείας. Έχοντας αποθέσει τα ρούχα του στο αποδυτήριο, ο επισκέπτης έμπαινε σε μεγάλη αίθουσα με κτιστή, μαρμαροντυμένη πισίνα γύρω στα 60 μ. Έξι κόγχες στους πλάγιους τοίχους προορίζονταν να δεχτούν αγάλματα, ενώ δύο μπανιέρες πρόσφεραν τη δυνατότητα ατομικού ψυχρού λουτρού. Ανάμεσα στις μπανιέρες, εξαιρετικό ψηφιδωτό απεικονίζει Τρίτωνες, Νηρηίδες και ταύρο με ουρά κήτους. Αγάλματα του Ποσειδώνα, του Διονύσου και μιας Νύμφης ανήκαν, φαίνεται, σε αυτόν το «ψυχροδόχο οίκο» (frigidarium). Ο λουόμενος στη συνέχεια προχωρούσε στον «ηρέμα χλιαινόμενον οίκο» (tepidarium), δωμάτιο με δάπεδο στηριγμένο σε πεσσίσκους που δημιουργούσαν υπόγειο, το υπόκαυστον, στο στόμιο του οποίου έκαιγε η φωτιά. Η αργή εφίδρωση και η μάλαξη προετοίμαζαν το λουόμενο για το ζεστό λουτρό στον «ένδον οίκο» (caldarium), τον τελικό του προορισμό. Εκεί τον περίμενε μεγάλη κτιστή λεκάνη με ζεστό νερό και ειδικευμένο προσωπικό για την περιποίηση και τον καλλωπισμό του. Στη βόρεια πτέρυγα των θερμών βρέθηκαν τουλάχιστον δέκα γλυπτά που, υπογραμμίζοντας τη θεραπευτική ιδιότητα του νερού, απεικονίζουν τον Ασκληπιό και τους Ασκληπιάδες: την Ηπιόνη, τον Μαχάωνα και τον Ποδαλείριο, την Πανάκεια, την Αίγλη, την Ακεσώ, την Υγεία, ίσως και την Ιασώ. Μαζί με τα αγάλματα των θεών, στις θέρμες βρέθηκαν και πορτρέτα θνητών.