Στην έρευνα για τις σχέσεις της Θεσσαλίας με άλλες περιοχές του κρητομυκηναϊκού κόσμου επιθυμεί να συμβάλει ο συγγραφέας, συζητώντας δύο τυχαία επιφανειακά ευρήματα από προϊστορικούς οικισμούς της ανατολικής Θεσσαλίας, δύο όστρακα με εγχάρακτα σύμβολα. Το πρώτο προέρχεται από τους Γόννους, από το λόφο του Μπεσίκ Τεπέ. Το όστρακο ανήκε σε μεγάλο αγγείο και στην εξωτερική του πλευρά διακρίνεται σύμβολο χαραγμένο πριν το ψήσιμο. Αν και ελλιπές, το σύμβολο όπως μπορεί να αποκατασταθεί είναι πολύ κοινό στην κυπρομινωική και μυκηναϊκή γραφή. Απαντά σε μινωικό ψευδόστομο αμφορέα από την Μπαμπούλα της Κύπρου, στη λαβή ψευδόστομου μυκηναϊκού αμφορέα από τον μεγάλο τάφο ΙΙΙ του Minet-el-Beida (Ras Schamra, Συρία) και σε επιγραφές της Γραμμικής Α, χαραγμένες σε τράπεζες προσφορών στην Κρήτη, στο Ιερό της Σύμης Βιάννου. Το δεύτερο όστρακο προέρχεται από τον προϊστορικό οικισμό Κυπάρισσος 3 και ανήκε σε χείλος πίθου. Εγχάρακτο πάνω του εμφανίζεται, εκτός από ένα αντεστραμμένο ελληνικό Π (πιθανόν αρχικά ένα τετράγωνο), ένα σύστημα οριζόντιων και κάθετων γραμμών ανάλογο με τα αριθμητικά που βρίσκουμε σε κείμενα πινακίδων της κυπρομινωικής και της μυκηναϊκής γραφής (Γραμμικής Α και Β). Αν πράγματι οι οριζόντιες γραμμές δηλώνουν τις δεκάδες και οι κάθετες τις μονάδες, τα σύμβολα αυτά αντιστοιχούν στον αριθμό 24 της κυπρομινωικής γραφής. Για τα αριθμητικά έχουμε παραδείγματα σε όστρακο τροχήλατου αγγείου του 13ου αιώνα π.Χ. από την Έγκωμη και σε θραύσμα πινακίδας από τη Ras Schamra.