Κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, η εκκλησία του «Αγίου Θεοδώρου του Κουντίτου», ναός σταυροειδής με τρούλο του 11ου ή 12ου αιώνα, αφιερώθηκε το 1767 στην Αγία Αικατερίνη όταν η πόλη των Αθηνών την παραχώρησε στη Μονή Σινά. Στην όψη της βόρειας, της δυτικής και της νότιας κεραίας του σταυρού, πάνω από δίλοβο παράθυρο, βρίσκεται εντοιχισμένο από ένα πινάκιο. Τα τρία πινάκια, απολύτως όμοια μεταξύ τους, προέρχονται από το Iznik (Τουρκία) και ανήκουν στο β΄ μισό του 16ου ή στις αρχές του 17ου αιώνα.
Στα μέσα του δρόμου Αναβύσσου-Καλυβίων, χτίστηκε πριν από το 1772 η μικρή εκκλησία της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας του Ελύμπου. Κάτω από την κορυφή του αετώματος της δυτικής όψης βρίσκονται σήμερα εντοιχισμένα τέσσερα κεραμικά. Ο σκύφος είναι ισπανικό κεραμικό της Βαλέντσιας του τέλους του 17ου ή των αρχών του 18ου αιώνα. Δύο πινάκια, ίδιας εποχής και προέλευσης, είναι ισπανο-αραβικού ρυθμού. Το τρίτο πινάκιο είναι ιταλικό κεραμικό Savona του τέλους του 17ου αιώνα.
Και πάλι στην Αττική, κοντά στον Κουβαρά, βρίσκεται ο Άγιος Αθανάσιος, χτισμένος πριν από το 1743 και γνωστός από τις τοιχογραφίες του Γ. Μάρκου. Στη δυτική πλευρά, γύρω από κόγχη που επιστέφει τη θύρα εισόδου, ήταν εντοιχισμένα δώδεκα κεραμικά. Σήμερα σώζεται το μεγαλύτερο τμήμα του ενός και θραύσματα από δύο άλλα. Το πινάκιο είναι πολύ σπάνιο κεραμικό των Κάτω Χωρών από το εργαστήρι που ίδρυσε στις αρχές του 16ου αιώνα στην Αμβέρσα ο Guido de Savino, μετέπειτα Guido Andries. Τα άλλα είναι φρουτιέρες, ομοειδείς με το πινάκιο και κατασκευασμένες γύρω στο 1600.
Στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο Καμίνι της Ύδρας βρίσκονται εντοιχισμένα τρία ιταλικά πινάκια. Στο κέντρο του πρώτου είναι ζωγραφισμένο ένα S, σήμα του γνωστού κατασκευαστή Gubbio, Salimbene Andreoli, αδελφού του Guido (1525). Το δεύτερο κεραμικό είναι των αρχών του 16ου αιώνα ενώ το τρίτο, που χρονολογείται στα 1510-1520, φέρει τον τυπικό διάκοσμο «alla porcelana».