Το μικρό αυτό άρθρο, αποτελεί το τρίτο μέρος (βλ. τεύχος Μαρτίου 2007 και Μαρτίου 2008 του ανά χείρας περιοδικού) της παρουσίασης του σκεπτικού της συνολικής επανέκθεσης στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης (εγκαίνια Σεπτ. 2006), της ένταξής του στην σύγχρονη μουσειολογική θεωρία και πρακτική και της παρουσίασης των θεματικών ενοτήτων των πέντε εκθεσιακών ενοτήτων. Μία παρουσίασή της (ελλ. και αγγλ.) μπορεί να δει κανείς στη σειρά για τα ελληνικά μουσεία του Ιδρύματος Λάτση (και στο διαδίκτυο).
Υποστηρίζεται ότι η δυναμική της θεματικής ενότητας στην παρούσα έκθεση αλλά και η μελλοντική της προοπτική είναι πολυδιάστατη αφού συνδυάζει την παρουσία του ίδιου του αντικειμένου, του κειμένου και όλων των σύγχρονων θεωρητικών του δυνατοτήτων, και της εικόνας με όλες τις σημερινές της εφαρμογές, εννοείται τις ηλεκτρονικές. Οι θεματικές δηλαδή ενότητες συνιστούν ένα δυναμικό μιμητικό, ή αναπαραστατικό, ή καλλιτεχνικό και σίγουρα ερμηνευτικό τρόπο προσέγγισης του παρελθόντος που στόχο έχει την γεφύρωση του, ούτως ή άλλως, χάσματος με το παρόν.