Η ρωμαϊκή οικία του Μάνιου Αντωνίνου βρίσκεται στη Νικόπολη του Ν. Πρέβεζας και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αστικής οικιστικής αρχιτεκτονικής ρωμαϊκών χρόνων, δεδομένου ότι διαθέτει όλα τα τυπικά γνωρίσματα της ρωμαϊκής οικίας – πρότυπο (domus).
Η κύρια είσοδος της έπαυλης βρίσκεται στη νότια πτέρυγα του συγκροτήματος. Το κεντρικό τμήμα της πτέρυγας καταλαμβάνει ορθογώνια εσωτερική αυλή, το αίθριο (atrium), στο κέντρο της οποίας υπάρχει περίτεχνη αψιδωτή δεξαμενή (impluvium). Περιμετρικά του αιθρίου διατάσσονται οι χώροι υποδοχής και δεξιώσεως των επισκεπτών – πελατών (triclinia), το γραφείο του οικοδεσπότη (tablinum), καθώς και οι χώροι διημέρευσης της οικογένειας και του προσωπικού (cubicula, dormitoria). Προς βορρά υπάρχει ένας δεύτερος αύλειος χώρος, το τετράστυλο αίθριο (cavaedium tertastylum). Κατά μήκος της δυτικής πλευράς της οικίας διατάσσονται βοηθητικοί χώροι (μαγειρεία, αποθήκες, αποχωρητήρια) και δωμάτια για το βοηθητικό προσωπικό του σπιτιού. Μία δεύτερη είσοδος του σπιτιού, στην ανατολική πλευρά, οδηγεί σε περίστυλη αυλή με κήπο, το περιστύλιο (peristylium), νότια του οποίου εκτείνονταν ο κήπος της οικίας (viridarium) και βόρεια μικρό συγκρότημα ιδιωτικών λουτρών (balneae). Η έπαυλη διέθετε περίτεχνα ψηφιδωτά δάπεδα καθώς και άριστο αποχετευτικό δίκτυο και δίκτυο ύδρευσης. Η έπαυλη παρουσιάζει δύο οικοδομικές φάσεις. Η πρώτη χρονολογείται στο 2ο αι. μ.Χ., ενώ η δεύτερη (ανακαίνιση) στα μέσα του 3ου ή στον 4ο αι. μ.Χ.