Ανάμεσα στις σημαντικές ναυπηγικές αλλαγές και καινοτομίες που σημειώθηκαν στα μεσοβυζαντινά χρόνια είναι και η ανάπτυξη σε μεγάλες διαστάσεις, για αντίστοιχα μεγάλα σκαριά, του ήδη γνωστού τριγωνικού πανιού. Απεικονίσεις σε χειρόγραφα και αγιογραφίες βεβαιώνουν ότι το μοναδικό τριγωνικό πανί, το λατίνι, ήταν σε χρήση τον 9ο αιώνα. Αν δεν μπορούμε να είμαστε κατηγορηματικοί για τον τόπο προέλευσής του, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι πρώτοι οι Βυζαντινοί εκμεταλλεύτηκαν τα πλεονεκτήματα του τριγωνικού πανιού στα μεγάλου εκτοπίσματος πλοία τους. Η μεγάλου μήκους αντένα (κεραία) που πάνω της δένεται το λατίνι, τοποθετείται λοξά ως προς το άλμπουρο και συνδέεται μαζί του με ένα δυο στεφάνια, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μήκος του πανιού να βρίσκεται προς την πρύμνη. Το λατίνι κακώς ετυμολογείται από το latina. Πρόκειται για παραφθορά του alla trima (vella), σε αντίθεση προς το alla quadra vella για το τετράγωνο πανί. Σπάνιο είδος σήμερα, το λατίνι ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν μέρος των θαλασσινών μας τοπίων.