Ο Αλκιβιάδης υπήρξε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Άνθρωπος εξαιρετικά χαρισματικός και ταυτόχρονα υπέρμετρα φιλόδοξος, πρόδωσε την πατρίδα του και την οδήγησε στην ολοκληρωτική της καταστροφή. Ωστόσο, η φιλοδοξία του και μόνο δεν αποτελεί αιτία ικανή να ερμηνεύσει μια τέτοια συμπεριφορά. Στην καρδιά και το μυαλό του Αλκιβιάδη η αγάπη και το μίσος για την πατρίδα του είναι αλληλένδετα. Σε κάθε του ενέργεια τα κατώτερα ένστικτά του αντιμάχονται το ευγενέστερο τμήμα της ψυχής του.
Σ’ αυτήν την εσωτερική του πάλη συνίσταται η τραγικότητά του.