Οι επίκρουστες σπείρες που τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχουν εντοπιστεί από αρχαιόφιλους στη νήσο Ηρακλειά Κυκλάδων και σύμφωνα με την ΚΑ΄ ΕΠΚΑ χρονολογούνται από την περίοδο της Πρώιμης Χαλκοκρατίας (3η χιλιετία π.Χ.) θα πρέπει να μελετηθούν, να χαρτογραφηθούν και κυρίως να προστατευθούν.
Μια επιφανειακή έρευνα από εξειδικευμένους αρχαιολόγους αναμφισβήτητα θα απέδιδε ενδιαφέροντα αποτελέσματα και θεωρείται επιβεβλημένη.
Ανάλογες βραχογραφίες έχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια στις Κυκλάδες, στη Νάξο, την Άνδρο, την Αστυπάλαια κ.α. Επίσης πολλές είναι οι θέσεις με βραχογραφίες ανά την Ελλάδα, στο Παγγαίο, στη Μαρώνεια, στο Ασφέντου, στο Συκούριο κ.λπ. Ωστόσο, σπειροειδείς βραχογραφίες έχουν εντοπιστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Με δεδομένο ότι δεν πρόκειται για ένα απλό σχήμα, είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι οι σπείρες είναι τόσο διαδεδομένες σε τόσο διαφορετικούς πολιτισμούς. Μέχρι σήμερα δεν έχει ερμηνευτεί επαρκώς ο λόγος που ώθησε τους ανθρώπους να σχεδιάσουν αυτές τις βραχογραφίες. Καθώς ο αριθμός των θέσεων όπου εντοπίζονται βραχογραφίες στην Ελλάδα αυξάνεται ολοένα, μία έρευνα για αυτές κρίνεται πλέον αναγκαία.