Δυτικά της Αερόπολης, σε μικρή παραθαλάσσια σπηλιά, εντοπίστηκαν ίχνη παλαιολιθικής κατοίκησης και απολιθωμένα ανθρώπινα οστά σε πλειστοκαινικά συμπαγή στρώματα λατυποπαγούς. Έγιναν τέσσερις τομές που όλες έδωσαν λίθινα και οστέινα εργαλεία, παλαιοντολογικά ευρήματα, ίχνη φωτιάς, κατάλοιπα ζώων. Το σύνολο των ευρημάτων μαρτυρεί πρωτογενή εναπόθεση ανθρώπινων καταλοίπων από μακρά και έντονη χρήση. Απαραίτητη για τη χρονολόγηση των ευρημάτων είναι η χρήση γεωφυσικών μεθόδων. Για μια προσέγγιση χρησιμοποιήθηκαν οι παλινδρομικές κινήσεις της Μεσογείου σε συνδυασμό με τα στρωματογραφικά στοιχεία.
Το πρώτο εύρημα ήταν η μεσαία φάλαγγα ενός γυναικείου σκελετού, ο οποίος βρέθηκε μισό μέτρο βορειότερα. Η νεκρή ήταν γυναίκα εύρωστη, γύρω στα 20-25, και είχε εναποτεθεί τελετουργικά. Κοντά της, κάτω από πέτρα βρέθηκαν επτά οστέινα εργαλεία και ακέραιη κνήμη νεαρού ελαφιού. Συγκεντρώθηκαν 41 κελύφη από θαλασσινά κοχύλια που σχημάτιζαν μέρος περιδέραιου. Η ιδιομορφία της ταφής συνίσταται στην απουσία του κρανίου της νεκρής. Αργότερα ήρθε στο φως και δεύτερο κρανίο. Η προκαταρκτική τους εξέταση δείχνει πως η θέση τους οφείλεται σε τελετουργική τοποθέτηση. Η βάση του δεύτερου κρανίου ήταν διανοιγμένη. Ξεχωριστές ταφές κρανίων έχουν διαπιστωθεί σε πολλές παλαιολιθικές θέσεις της Ευρώπης και της Ασίας. Σε σπηλιά του Monte Circeo νότια της Ρώμης βρέθηκε ταφή μεμονωμένου κρανίου Νεάντερταλ με τη βάση του τεχνητά διανοιγμένη. Αυτός ο «κανιβαλισμός» που βλέπουμε και στο Steinheim της Στουτγάρδης, στο Ehringsdorf της Βαϊμάρης και του Choukoutien κοντά στο Πεκίνο ίσως οφείλεται στην παλαιολιθική πίστη για τη μεταβίβαση των νοητικών ικανοτήτων του νεκρού.