Η πειραματική αρχαιολογία κατάφερε να σχηματίσει πλήρη εικόνα του υλικού και της τεχνικής που απαιτούνται για την παραγωγή φωτιάς με μη σύγχρονα μέσα. Περιγράφονται διεξοδικά και οι τρεις χρησιμοποιούμενες μέθοδοι: η κρούση, η τριβή και η συμπίεση. Στην κρούση, χρησιμοποιείται πυριτόλιθος, κοινώς στουρναρόπετρα, το πριόβολο, μεταλλικό αντικείμενο φτιαγμένο από παλιά λίμα, και η ύσκα, μανιτάρι που φυτρώνει στους κορμούς βελανιδιάς ή πλατάνου. Στη μέθοδο της τριβής δύο ξύλινων ράβδων, τα πυρεία των αρχαίων Ελλήνων, χρησιμοποιούνται το τρύπανο και η εσχάρα. Τέλος, ο αεροσυμπιεστικός αναπτήρας βασίζεται στην αρχή της φυσικής, σύμφωνα με την οποία κάθε συμπιεζόμενο αέριο θερμαίνεται.