Από τους προϊστορικούς χρόνους ο άνθρωπος δεν έπαψε να αναζητά πηγές, ποταμούς και λίμνες για να εξασφαλίσει το νερό, απαραίτητο αγαθό για την επιβίωσή του. Δεν θα μπορούσε βέβαια να αποτελέσει εξαίρεση η περιοχή των αρχαίων Φιλίππων, αφού συγκέντρωνε πολλά πλεονεκτήματα. Ο σπουδαιότερος ποταμός είναι ο Αγγίτης. Από το πλήθος των μικρών ποταμών, ρυακιών και χειμάρρων, που χύνονται στον Αγγίτη, ο πιο αξιόλογος είναι ο αρχαίος Γαγγίτης ή Ζιγάκτης ή Βοϊράνης. Πηγές με άφθονο νερό υπάρχουν στους πρόποδες του Παγγαίου, αλλά και στα γύρω βουνά. Για την ύδρευση των Φιλίππων κατασκευάστηκε δίκτυο ύδρευσης, που χρονολογείται στην εποχή των Αντωνίνων. Το δίκτυο αυτό ξεκινούσε από τις πηγές του Κεφαλαρίου ή Βοϊράνης, περίπου 8 χλμ. βορειοδυτικά των Φιλίππων, απ’ όπου και σήμερα υδροδοτούνται οι γειτονικές πόλεις, όπως το Δοξάτο, το Κεφαλάρι και η πόλη της Καβάλας. Η κατασκευή του αγωγού εσωτερικά είναι πολύ επιμελημένη. Επάνω σε ειδικό στρώμα υποθεμελίωσης εδράζονται πήλινες πλάκες που καλύπτουν όλο τον πυθμένα του. Στα πλευρικά τοιχώματα και στον πυθμένα υπάρχει στρώση ασβεστολιθικού κονιάματος, στο οποίο επιστρώνεται υδραυλικό επίχρισμα. Ο αγωγός σώζεται σε ορισμένα μόνο σημεία και για το λόγο αυτό δεν είναι γνωστό το ακριβές σημείο απ’ όπου αντλούσε το νερό η ρωμαϊκή και η μετέπειτα παλαιοχριστιανική πόλη. Από τα σωζόμενα τμήματα και τις κλίσεις του εδάφους μπορούμε να προσδιορίσουμε το ακριβές σημείο των αρχαίων πηγών και την παροχή του νερού που έφτανε στη ρωμαϊκή πόλη.