Σε έξι επικράτειες ήταν χωρισμένη η Λέσβος, όσες και οι αιολικές της πόλεις. Εκτός από τα τείχη των ίδιων των πόλεων, οχυρωματικά έργα υπήρχαν και στο εσωτερικό της κάθε επικράτειας. Τα οχυρά έχουν συνήθως ορθογώνιο σχήμα, αν και υπάρχουν και κάποια με σχήμα ακανόνιστο ή κυκλικό. Κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η κατασκευή του τείχους με τη λεσβία δομή. Οι πλευρές των λίθων λαξεύονταν ώστε οι εξωτερικές τους επιφάνειες να αρμόζουν απόλυτα. Στις πιο επιμελημένες κατασκευές, μετά βίας χωράει ανάμεσα στους λίθους η λεπίδα μαχαιριού. Αργότερα, στον 2ο αιώνα π.Χ., όταν η Ερεσός έχτισε τέτοια οχυρά χρησιμοποίησε το ισόδομο σύστημα με τους ορθογώνιους λιθόπλινθους που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Στην ανατολική παραλία της Μηθυμναίας είχαν βρεθεί τάφοι ελληνιστικοί, παλαιοχριστιανικά ερείπια, βυζαντινοί ναοί και το μεσαιωνικό κάστρο της Κλειούς, δεν είχε βρεθεί όμως οχυρωματικό έργο. Ωστόσο, δικόρυφο οχυρό υψώνεται σε στρατηγικό σημείο ανάμεσα στον κάμπο της Λαγκάδας του Μανταμάδου και στο Γενί-Λιμάνι της Κάπης. Το ύψωμα είναι διαμορφωμένο σε ωοειδές πλάτωμα και το τείχος ζώνει το χείλος του πλατώματος. Φτιαγμένο κάπως πρόχειρα με μικρές πέτρες κατά το έμπλεκτο σύστημα έχει πάχος 1 περίπου μ. Χαρακτηριστικό της αρχαιότητας του περιβόλου είναι το τμήμα του τείχους στο ανατολικό άκρο της νότιας πλευράς, φτιαγμένο με επιμελημένη λεσβία δομή. Όστρακα από αγγεία τεφρά λεσβιακά και μελαμβαφή συνηγορούν υπέρ της αρχαιότητας των κτισμάτων. Στη ΒΔ άκρια του πλατώματος έχει χτιστεί πρόσφατα η Αγιά Σωτήρα.