Η ελληνιστική περίοδος εγκαινιάζεται με τη βασιλεία του Μ. Αλεξάνδρου και διαρκεί ως την ολοκληρωτική ρωμαϊκή κατάκτηση. Στη διάρκειά της η κυρίως Ελλάδα παρακμάζει, το κέντρο βάρους μετατίθεται στα βασίλεια των επιγόνων. Τα εμπορικά κέντρα μεταφέρονται στη Ρόδο και τη Δήλο, οι τέχνες και οι επιστήμες στην Αλεξάνδρεια, την Αντιόχεια, την Πέργαμο. Στην Ελλάδα, ο κόσμος αναζητεί διέξοδο στη στωική ή την επικούρεια φιλοσοφία αλλά και σε μυστικιστικές λατρείες. Σημαντικά μνημεία κτίζονται στη Μ. Ασία: Σάρδεις, Πέργαμος, Έφεσος, Δίδυμοι, Κολοφών κ.α. Στη γλυπτική επικρατεί έντονος νατουραλισμός. Ο ατομικισμός αποτυπώνεται στα νομισματικά πορτραίτα. Η κυρίως Ελλάδα συμπληρώνει τα γλυπτικά έργα με στοιχεία τοπίου. Πληροφορίες για τη ζωγραφική δίνουν τα ρωμαϊκά αντίγραφα, όπως εκείνα της Πομπηίας. Ψηφιδωτά σώθηκαν στη Δήλο και την Όλυνθο. Στην αγγειογραφία μελανόμορφος και ερυθρόμορφος ρυθμός εγκαταλείπονται. Πάνω σε λευκό επίχρισμα το θέμα ζωγραφίζεται με τέμπερα και συχνά συνδυάζεται με πρόσθετη ανάγλυφη διακόσμηση.