Στο παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί αξιοποίηση αρχαιολογικών δεδομένων προκειμένου να διερευνηθεί η κοινωνική και οικονομική πολυπλοκότητα που κρύβεται πίσω από τα ποικίλα επίπεδα της οργάνωσης της παραγωγής μετάλλων στη Βαλκανική χερσόνησο, δηλαδή από την εξόρυξη μέχρι την παραγωγή προϊόντων και την τελική διασπορά τους.
Δύο γνωστά και ιδιαίτερα σημαντικά ορυχεία της χαλκολιθικής εποχής θα χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία σε αυτή την προσπάθεια: το Aibunar και η Rudna Glava, ενώ δεδομένα από την ευρύτερη περιοχή της Βουλγαρίας (οικισμούς και νεκροταφεία) θα ολοκληρώσουν την προτεινόμενη ερμηνεία.