Η συμβολή των υπολογιστών στην επιστήμη της αρχαιολογίας και ιδίως στον τομέα της μελέτης και οπτικοποίησης αρχαιολογικών δεδομένων, με στόχο την ανάδειξη θεωριών και την παρουσίαση του ανασκαφικού υλικού στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό, μετράει ήδη ιστορία σχεδόν είκοσι ετών, έχοντας να επιδείξει εξαιρετικές για την ακρίβειά τους ψηφιακές αναπαραστάσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο αρχαιολόγος του μέλλοντος θα έχει ισχυρή τεχνολογική κατάρτιση. Παρόλο αυτά μία μερίδα αρχαιολόγων στέκεται με επιφύλαξη απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα. Στο άρθρο επιχειρείται η παρουσίαση των λόγων αυτής της διαφωνίας και της αμφισβήτησης. Επίσης, εξετάζονται θεωρητικά προβλήματα που άπτονται σε θέματα επιστημονικής παρουσίασης και αναπαράστασης μνημείων και ο ρόλος που καλούνται να διαδραματίσουν οι τρισδιάστατες αναπαραστάσεις στο εγγύς μέλλον.