Το άρθρο περιέχει προφορική μαρτυρία όπως προέκυψε από τη συνομιλία της γράφουσας με μια γυναίκα, παραδοσιακή γιάτρισσα, που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια επιτόπιας λαογραφικής έρευνας στην Ηλεία, κατά τον Αύγουστο του 1989. Δημοσιεύεται ως αντιπροσωπευτική μιας «εκ των έσω» (emic) κατάθεσης της λαϊκής αντίληψης για την υγεία, την ασθένεια, τις μεταφυσικές δυνάμεις, την πίστη στις θαυματουργές ιδιότητες ιερών τόπων και τη σημασία τους για την ίαση σωματικών και πνευματικών ασθενειών. Επίσης, γιατί αναδεικνύει όψεις της όσμωσης ή/και της σύγκρουσης μεταξύ εγγραμματοσύνης και προφορικότητας, παράδοσης και νεωτερικότητας, παραδοσιακής και επιστημονικής ιατρικής, χριστιανικής διδαχής και λαϊκής πίστης και λατρείας.