Όταν τα νεαρά άνθη ευωδιάζουν τις αύρες, η νεολαία της υπαίθρου εκτελεί ένα από τα ζωντανότερα έθιμα: τις Κούνιες. Έθιμο διεθνές και διαχρονικό από τη Γαλλία ως τα Βαλκάνια, από την αρχαία ως τη σύγχρονη Ινδία και ευρύτατα διαδεδομένο στην Ελλάδα. Στη Νάξο, π.χ., οι νεαροί δένουν ένα σχοινί στο κλαδί ενός δέντρου, που είναι μεγάλο και δροσερό σαν νύμφη. Εκεί τα αγόρια δίνουν τον παλμό και τα κορίτσια αιωρούνται ως τα ψηλότερα φύλλα. Παραδοσιακά ερωτικά τραγούδια τονίζουν την έννοια του εθίμου. Ανάλογο έθιμο λάμβανε χώρα, ως γνωστόν, τη δεύτερη μέρα της αθηναϊκής διονυσιακής γιορτής των Ανθεστηρίων, τις Χόες. Το κρητο-μυκηναϊκό ειδώλιο ενδέχεται να απεικονίζει ανάλογη τελετή – μια κίνηση-προσευχή προς τις αόρατες δυνάμεις της ζωής.