Ο γερμανός μουσικοσυνθέτης Carl Orff (1895-1982) ξεφεύγει από την «ευρωπαϊκή φλυαρία», όπως χαρακτηρίζει η Βιρτζίνια Γουλφ τους σύγχρονούς της καλλιτέχνες σε σύγκριση με τους αρχαίους Έλληνες. Βαθύς γνώστης της αρχαιότητας μελοποίησε την Αντιγόνη και τονΟιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή σε μετάφραση Hölderlin και τονΠρομηθέα δεσμώτη του Αισχύλου στο πρωτότυπο. Στο σκηνικό κονσέρτοTrionfo di Afrodite ο Orff χρησιμοποιεί και πρωτότυπους στίχους της Σαπφούς και του Ευριπίδη. Τα Carmina Burana, σε συνδυασμό με τα Catulli Carmina και τον Trionfo di Afrodite στο θεατρικό τρίπτυχο τωνΘριάμβων, παραστάθηκαν με τραγούδι και χορό σε ένα λυρικό έργο με τίτλο Die Welt der Liebe. Στο τελευταίο έργο που παρουσίασε ο ίδιος, τοDe temporum fine comoedia, μελοποιεί σιβυλλικές προφητείες στα ελληνικά και επικαλείται το θεό Όνειρο ενός από τους ορφικούς ύμνους. Στο Αγνώστω θεώ η μελοποίηση γίνεται απευθείας στο αρχαίο κείμενο των δώδεκα ύμνων. Την έκδοση ετοιμάζει ο Werner Thomas. Στο άρθρο παρατίθενται στο πρωτότυπο και στη νεοελληνική μετάφραση τρεις ύμνοι, του Ονείρου, του Θανάτου και ο εις Αφροδίτην.