Οι πήλινες γυναικείες και ανδρικές προτομές αποτελούν μια σημαντική κατηγορία ειδωλίων που εμφανίζονται κατά την αρχαϊκή εποχή, από τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ., σε όλο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και ιδιαίτερα στην Ανατολική Ελλάδα, την Κάτω Ιταλία και τη Σικελία. Στη Μακεδονία και τη Θράκη, η παρουσία των προτομών στα αρχαιολογικά σύνολα είναι σημαντική κατά τον 6ο, 5ο και 4ο αιώνα π.Χ., ενώ φαίνεται να μειώνεται στην ελληνιστική εποχή. Όπως και οι άλλες κατηγορίες ειδωλίων, οι πήλινες γυναικείες προτομές, οι οποίες βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό από τις αντίστοιχες ανδρικές, αποτελούν αναθήματα, ως επί το πλείστον, σε ιερά γυναικείων θεοτήτων και σε τάφους (νέων γυναικών, ανήλικων νέων και παιδιών), καθώς και σε οικίες.