Ο θεός Έρωτας που μας κληροδότησε η Αρχαιότητα, προσωποποίηση της αρχέγονης δύναμης της επιθυμίας και του πόθου για τον άλλον, της ροπής για ένωση με τον άλλον.
Ο θεός που οι αρχαίοι Έλληνες τον θέλουν να ξεπηδάει από το χάος που συνιστά τη δύναμη που δημιουργεί τον Κόσμο.
Ο φοβερός αυτός θεός που πήρε τη μορφή ενός φτερωτού γυμνού αγοριού, με αρκετά σκαμπανεβάσματα στην ηλικία του, από πιτσιρικάς μέχρι έφηβος.
«Ο πιο όμορφος ανάμεσα στους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη του κορμιού, που νου και φρόνιμη βούληση δαμάζει μέσα στα στήθη όλων των ανθρώπων και όλων των θεών», άρα κυβερνάει θεούς και ανθρώπους.
Σ’ αυτόν τον θεό θα αφιερώσουμε τρία συνεχόμενα τεύχη της Αρχαιολογίας, χωρίς τον αυστηρό χρονικό προσδιορισμό που συνήθιζε το περιοδικό στα αφιερώματά του μέχρι τώρα. Δειλά, θα γίνονται ωσμώσεις των διαφόρων εποχών – μήπως άραγε γνωρίζει και ο έρωτας εποχή;