Χαλκίδα και Ερέτρια ήταν από τις πρώτες πόλεις που έκοψαν νομίσματα, ακολουθώντας την Αίγινα, την Αθήνα και την Κόρινθο. Οι αρχαϊκές κοπές της Χαλκίδας, 540-520 π.Χ., θυμίζουν τα Wappenmünzen, τα «εραλδικά» νομίσματα, και τις πρωιμότατες γλαύκες των Αθηνών. Νομίσματα της Χαλκίδας, της Ερέτριας και των Αθηνών πρωτοεμφανίζονται σε «θησαυρούς» που θάβονται στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Κάποιοι από αυτούς μαρτυρούν ότι αρχαϊκά ευβοϊκά νομίσματα ταξίδεψαν στη Φοινίκη και την Αίγυπτο.
Όταν οι ευβοϊκές πόλεις συμμαχούν με τους Βοιωτούς και οργανώνεται, το 375 π.Χ., η Ευβοϊκή Συμπολιτεία κόβονται οι πρώτοι στατήρες του Κοινού των Ευβοέων που εναλλάσσουν, στον εμπροσθότυπο και στον οπισθότυπο, καθιστό μοσχάρι που στρέφει προς τα πίσω την κεφαλή και το κεφάλι της νύμφης Εύβοιας με την επιγραφή ΕΥΒ. Όταν, το 357 π.Χ., οι Ευβοείς θα επαναπροσεγγίσουν την Αθήνα, οι ίδιες απεικονίσεις κοσμούν όχι πια τους στατήρες αλλά τα αθηναϊκά τετράδραχμα και τις δραχμές.
Στη μακεδονική περίοδο, τα νομίσματα του Κοινού και των ευβοϊκών εργαστηρίων κυκλοφορούν ευρέως σε όλη την Εύβοια. Παράλληλα κυκλοφορούν αθηναϊκά τετράδραχμα, νομίσματα της κεντρικής Ελλάδας, της Μ. Ασίας, της Ρόδου κ.ά. Οι πληροφορίες για το β΄ μισό του 3ου αιώνα π.Χ. είναι τόσο λιγοστές όσο και τα ευρήματα από τον 2ο αιώνα. Σε «θησαυρούς» από το β΄ μισό του 2ου και από τον 1ο αιώνα π.Χ. εντυπωσιακή είναι η παρουσία των αθηναϊκών τετράδραχμων New Style. .
Χάλκινα νομίσματα βρέθηκαν σε επτά «θησαυρούς», ενώ η κυκλοφορία μεμονωμένων χάλκινων νομισμάτων είναι κυρίως γνωστή από τις ελβετικές ανασκαφές στην Ερέτρια.