Η τοποθεσία των Φιλίππων στο νομό Καβάλας ανακαλύφθηκε το 1861 από τον Léon Heuzey της γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής που, κατ‘εντολή του Ναπολέοντα Γ΄, εξερεύνησε τη Μακεδονία. Ο Heuzey περιέγραψε μόνο τις βραχογραφίες. Τα ιδιόμορφα βραχοανάγλυφα, που μοιάζουν με λαϊκές προσαρμογές κλασικών γλυπτών προτύπων, χρονολογούνται στα τέλη του 2ου και την αρχή του 3ου αιώνα μ.Χ. Η ερμηνεία τους ως νεκρικών αναγλύφων δεν είναι εύκολο να υποστηριχτεί. Πρόκειται για αναθηματικά ανάγλυφα που οι κάτοικοι της πόλης αφιέρωναν στους θεούς τους; Ποιοι ήταν όμως αυτοί οι κάτοικοι; Ρωμαίοι άποικοι, εκρωμαϊσμένοι ντόπιοι, Θράκες γηγενείς; Από τα 180 περίπου σκαλίσματα, τουλάχιστον τα μισά απεικονίζουν την Άρτεμη με κυνηγετική περιβολή, κοντό χιτώνα και ενδρομίδες, τόξο και φαρέτρα. Οι παραστάσεις της θεάς που καρφώνει μαχαίρι στο λαιμό ελαφιού θυμίζουν την αντίστοιχη απεικόνιση του Ηρακλή σε μετόπη του θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς. Οι περισσότερες από τις άλλες γυναικείες μορφές, που αποδίδονται μετωπικά με χιτώνα και ιμάτιο, ταυτίστηκαν με την Ίσιδα. Απεικονίζονται άλλες θεότητες και ο «Θράξ ιππεύς».