Από τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. η στατική μορφή του Κούρου αρχίζει να «εμψυχώνεται», ενώ γύρω στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. η μορφή ωριμάζει και αποκτά το χαρακτηριστικό της αρχαϊκό μειδίαμα. Από τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ., οι Κούροι αποδίδονται σαν άντρες, όχι σαν έφηβοι, η ανατομία κατανοείται καλύτερα. Ορόσημο της αρχαϊκής πλαστικής θεωρείται ο Αριστόδικος, ολόκληρος μια τεντωμένη χορδή έτοιμη να εκτιναχτεί. Οι αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. θα δώσουν κίνηση στη μορφή. Το βάρος πέφτει στο ένα πόδι, κεφάλι και κορμός στρίβουν αμυδρά. Η διάλυση της μετωπικότητας και της συμμετρικής κατασκευής ανοίγει το δρόμο για την πλαστική των κλασικών χρόνων.