Βορειοανατολικά της κοινότητας Στρογγυλής του νομού Άρτας, στην κορυφή του λόφου Ποδαρούλι, σώζονται τα ερείπια αγρέπαυλης, που αποτελούσε τον πυρήνα μιας αγροικίας με ελαιοτριβεία και βαλανείο. Στους ρωμαϊκούς χρόνους (1ος-3ος αιώνας μ.Χ.) την τοποθετούν τα κινητά ευρήματα: θραύσματα άβαφων αμφορέων, πήλινων ανάγλυφων λύχνων με υπογραφή του κεραμέα, ανάγλυφων σκύφων, αποτμήματα αρχιτεκτονικών μελών και λίγα νομίσματα. Η σύγκριση των ψηφιδωτών της δαπέδων με εκείνα της έπαυλης του Μάνιου Αντωνίνου στη γειτονική Νικόπολη και της «Οικίας των Ψηφιδωτών» στην Κόρινθο, τα χρονολογεί στα τέλη του 2ου με αρχές του 3ου αιώνα. Τα ψηφιδωτά δάπεδα έχουν γεωμετρικό και σχηματοποιημένο διάκοσμο από πλοχμούς, ρόδακες, κισσόφυλλα και αγγεία. Οι ψηφίδες έχουν χρώμα λευκό, μελανό ή σκουροπράσινο, ιώδες, κίτρινο ή ροδαλό. Στο κτήριο, που ανήκει στον τύπο της έπαυλης με διάδρομο ή στοά, διαπιστώθηκαν δύο οικοδομικές φάσεις. Κατά τη δεύτερη, καταργήθηκε ο δεύτερος όροφος και προστέθηκαν νέα δωμάτια στο ισόγειο. Η αγρέπαυλη αποτελείται από μια κύρια πτέρυγα και μια δεύτερη «βοηθητικών χώρων» που διαφοροποιούνται και από την τοιχοδομία τους. Στη δεύτερη οι τοιχοποιίες είναι από απλή ξερολιθιά, ενώ στην κύρια πτέρυγα είναι χτισμένες κατά το σύστημα opus incertum και επιχρισμένες με κονίαμα, εκτός από έναν τοίχο που φέρει επένδυση με οπτόπλινθους κατά το σύστημα opus testaceum.